Motto

Najpiękniejsze morze jeszcze nieujrzane
Najpiękniejsze dziecię śni jeszcze w kołysce,
Dni, te najpiękniejsze, są jeszcze przed nami,
A to, co chciałem ci powiedzieć, to najpiękniejsze
jeszcze niewypowiedziane.
(
tłum.własne wiersza Nâzım Hikmet)

piątek, 30 kwietnia 2010

Kwiat pustyni - film o życiu Waris Dirie


Kwiat pustyni / Desert Flower / Wüstenblume

Nie czytałam jeszcze autobiografii Waris Dirie, ale po obejrzeniu tego filmu zamierzam to szybko nadrobić. Kiedy czyta się streszczenia fabuły w stylu " jako dziecko pasła kozy w Somalii, uciekła przed przymusowym małżeństwem przechodząc całą pustynię, a teraz jest modelką o międzynarodowej renomie i wspiera ONZ w walce z obrzezywaniem kobiet" to ma się pewnego rodzaju wyobrażenia i o samym filmie i o postaci. Moje akurat okazały się być błędne: film na szczęście nie jest obrazem nieustannej walki, jaką jednostka musi nieustannie toczyć z niechętnym sobie światem, by wykuć sobie swój los, a brutalność świata, w którym musiała dojrzewać nie przewija się przed oczyma widza nieustannie,  wręcz przeciwnie ; film  w zaskakująco subtelny i delikatny sposób pokazuje małą, zadziwioną światem dziewczynkę ukrytą w ciele dorosłej, atrakcyjnej kobiety;  kobiety, której mimo zadanych jej niewyobrażalnie wielkich okrucieństw udaje się zachować i wrażliwość i poczucie własnej godności, której uda się odnaleść w świecie swoje własne miejsce, zaakceptować siebie, by nawet pewnego dnia zacząć pomagać innym uniknąć podobnych krzywd.  To brzmi może bardzo prosto, ale życie pokazuje,  że ludzie raczej  przekazują swoje cierpienia dalej, okaleczając innych w myśl jakże prostej zasady zasady, "skoro ja przez to przeszłam, to ty też musisz"-  w tym wypadku okaleczając też fizycznie w imię zasad moralnych.
W filmie jest  przedstawiona drastyczna scena obrzezania małej, trzyletniej dziewczynki, a ogladanie tej sceny jest bardzo trudne..Ja nie mogłam jej obejrzeć do końca, a samo wspomnienie  tego krzyku bólu malutkiej dziewczynki jest bardzo bolesne... 
Mimo to polecam odważyć się obejrzeć "Kwiat pustyni". Miłośniczkom "period drama" obiecuję zaskakujące motylkowe momenty,  miłośniczkom mody pełną syboliki scenę na wybiegu,  a miłośniczkom kina angielskiego spotkanie z wieloma znanymi i lubianymi  twarzami.

3 komentarze:

  1. Film widziałam, był dobry, jednak w porównaniu z książką, którą czytałam parę lat wcześniej, a bardzo przypadła mi do gustu już jest średni. Aktorka piękna, historia okrutna...

    Za to Ty ze swoim blogiem jesteś dla mnie odkryciem wielu filmów - dziękuję!

    OdpowiedzUsuń
  2. Książkę przeczytałam po filmie i rzeczywiście przedstawiała zupełnie inny świat. Film był na pewno rozczarowywujący dla miłośników książki i sztuki filmowej;) mnie jednak bardzo ujeła wizja osoby tak poranionej zewnętrznie i tak niedopuszczającej tego do własnego wnętrza.

    Zapraszam zatem na bloga częściej!

    OdpowiedzUsuń
  3. czego by nie powiedzieć dzielna dziewczyna. I szalona, co znam z autopsji, bo pomieszkuje w Gdańsku

    OdpowiedzUsuń

Bardzo proszę niezalogowanych użytkowników o podpisywanie się jakimś nikiem. Chciałabym (i pewnie też czytelnicy) móc odróżniać anonimowego komentatora z piątku od anonimowego komentatora z niedzieli.


Być może upłynie kilka dni, zanim będę mogła odpowiedzieć, ale cieszę się z każdego komentarza. Dziękuję za trud dialogu :)i zapraszam znów.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...